Warmtenet

Voor een aansluiting van een bestaande woning op het warmtenet is het goed om rekening te houden met de volgende ingrepen:

• Graafwerkzaamheden voor het aanbrengen van de warmteleidingen naar de woning (in de straat, maar ook in de voortuin);
• Plaatsing van de afleverset (warmtewisselaar). De warmtewisselaar draagt de warmte van het warmtenet over aan het verwarmingssysteem in de woning (radiatoren en/of vloerverwarming) en verzorgt het warm tapwater;
• Aansluiting van de afleverset op het verwarmingscircuit en tapwatercircuit. Om de warmte over te kunnen dragen aan de woning moet dit worden aangesloten op de huidige installatie binnen de woning;
• Plaatsen elektrische kookplaat. Om de gasaansluiting te kunnen verwijderen, zal er op elektriciteit gekookt moeten worden. Dit kan ook betekenen dat er een aanpassing in de meterkast noodzakelijk is;
• Verwijderen gasaansluiting. Zodra het warmtenet en de elektrische kookplaat zijn aangesloten, kan de gasaansluiting worden verwijderd;
• De temperatuurregeling in de woning verandert niet en de huidige radiatoren of vloerverwarming kunnen normaal gesproken in gebruik blijven.

Eigenaren van bestaande woningen

De Warmtewet kent géén verplichting voor eigenaren van bestaande woningen om aan te sluiten op het warmtenet. Ook niet in geval van verbouwing of ingrijpende renovatie. Het staat een bewoner dus vrij om te kiezen voor een alternatieve warmtebron zoals bijvoorbeeld een warmtepomp.

Eigenaar van nieuwbouw

Huizen in nieuwbouwprojecten kunnen wel verplicht zijn om aan te sluiten op een warmtenet. De rechtbank in Amsterdam heeft echter recent besloten dat een aansluiting op een warmtenet niet verplicht is als er een gelijkwaardig alternatief kan worden geboden (warmtepomp i.c.m. zonnepanelen).

Je kan pas voor een aansluiting in aanmerking komen wanneer er een warmtenet in de straat aanwezig is of op de planning staat. Op dit moment hebben nog niet veel wijken een warmtenet. Wanneer er sprake is van aanleg van een warmtenet waarop kan worden aangesloten, dan zal de gemeente en/of de warmteleverancier je hierover informeren. Kijk in de Transitievisie Warmte van jouw gemeente of er plannen zijn om jouw wijk van het gas te halen met een warmtenet.

Wanneer we spreken over aardwarmte doelen we op zeer diepe boringen. Aardwarmte is warmte uit waterhoudende aardlagen van 1 tot 3 kilometer diep. Het staat ook bekend als geothermie. De warmte is doorgaans van hoge temperatuur, maximaal 120 graden Celsius. In het Westland gebruiken tuinders al geothermie voor het verwarmen van kassen. In meer gebieden in Nederland zijn geschikte locaties, maar er moet ook nog veel in kaart worden gebracht. Het boren naar nieuwe bronnen zal daarom nog wel even duren.

Bij bodemwarmte zijn de boringen een stuk minder diep, tussen de 100 en 300 meter. Met behulp van een grote, gezamenlijke elektrische warmtepomp is dit de bron voor het warmtenet. Dat gebeurt met warmte-koude opslag (WKO). Dit systeem slaat in de winter kou op om ’s zomers woningen te koelen, en slaat in de zomer warmte op om ’s winters woningen op te warmen. In de bodem is de temperatuur zo’n 10 tot 13 graden Celsius. Er worden 2 putten van 100 tot 300 meter geboord. De ene put levert in de winter de warmte voor een warmtepomp, die er verwarmingswater van 40 graden Celsius van maakt. Het afgekoelde grondwater gaat vervolgens terug de grond in naar de andere put. In de zomer wordt water uit de koudere put gebruikt voor koeling, en gaat het warmer terug de eerste put in. Dit helpt om de bronnen in balans te houden.

Dit is afhankelijk van de warmtebron van de stadsverwarming. Milieu Centraal schat in dat op basis van de huidige omstandigheden een warmtenet gemiddeld 60% minder CO2 uitstoot in vergelijking met individuele aardgasgestookte cv-ketels. Hoe duurzaam het warmtenet is, hangt onder meer af van:

• De daadwerkelijke warmtebron (restwarmte, biomassa of geothermie);
• Een eventuele hulpbron om bij te springen op hele koude dagen;
• Hoe duurzaam de stroom voor de elektrische pompen wordt opgewekt;
• De temperatuur van het water van de warmtenetten (hoe lager de temperatuur, hoe minder warmteverlies bij transport van de warmte).